Historia

Powstanie Sopockiego Klubu Lekkoatletycznego wiąże się z założeniem koła sportowego Związku Walki Młodych przy Parowozowni Orunia w 1946 roku. W 1949 roku klub zmienił nazwę na Klub Sportowy „Spójnia” Gdańsk. Od tego czasu, aż do chwili powstania Sopockiego Klubu Lekkoatletycznego w 1990 roku, lekkoatleci startowali w barwach tego klubu, chociaż z powodu zmian strukturalnych w sporcie polskim jego nazwa zmieniała się kilkakrotnie.

Największe zasługi w założeniu klubu oraz rozwoju sekcji lekkoatletycznej u jej zarania mieli Adam Buchwald, Jan Zbytniewski oraz małżeństwo Anna i Aleksander Żylńscy.

Od początku lat pięćdziesiątych nastąpił pełny rozkwit sekcji. Mnożyły się sukcesy na arenie krajowej i międzynarodowej. Do Gdańska przenieśli się Elżbieta Duńska z Elbląga, Bożena Pestka

Początkiem największych sukcesów stało się pobicie przez Janusza Sidłę pod koniec 1953 roku rekordu Europy w Jenie wynikiem 80. 15 m. z Tczewa, Kazimierz Kropidłowski ze Starogardu Gdańskiego, a również Janusz Sidło z Szopienic na Śląsku. To ich przede wszystkim zasługą stały się wielkie sukcesy lekkoatletów klubu w następnych latach.

W następnym roku ten sam zawodnik podczas Mistrzostw Europy w Bernie zdobył złoty medal, Elżbieta Duńska natomiast brązowy w skoku w dal, Bożena Pestka zajęła V miejsce w biegu na 800m.

Największe jednak sukcesy przyniósł rok 1956, a ich autorką była Elżbieta Duńska. Najpierw rekord świata w skoku w dal ustanowiony w Budapeszcie wynikiem 6.35 m, a następnie złoty medal olimpijski w Melbourne z takim samym wynikiem. Igrzyska olimpijskie w Melbourne stały się również udanym debiutem międzynarodowym Kazimierza Kropidłowskiego który zajął IV miejsce w skoku w dal.

W połowie lat 50 – tych Henryk Tokarski, objął funkcję trenera – koordynatora (pełnioną do lat osiemdziesiątych). Józef Panek, Jerzy Cendrowski, Ryszard Skorżynski i Andrzej Krzesięski tworzyli wówczas zespól pozwalający na objęcie wszystkich konkurencji lekkoatletycznych. Nowy zespół trenerski nie przerwał pasma indywidualnych sukcesów. Podczas Mistrzostw Europy w Sztokholmie w 1958 roku Kazimierz Kropidłowski zdobył tytuł wicemistrza w skoku w dal, Igrzyska Olimpijskie w Rzymie (1960) to kolejny medal Elżbiety Duńskiej – Krzesińskiej tym razem srebrny. Taki sam medal zawodniczka zdobyła 2 lata później w czasie Mistrzostw Europy w Belgradzie i tym akcentem zakończyła swoja wspaniałą karierę międzynarodową. Na tych samych Mistrzostwach inny zawodnik „Spójni” Lech Boguszewicz zajął wysokie IV miejsce w biegu na 5 km. W późniejszych latach zawodnik ten był jednym z głównych inicjatorów i realizatorów modernizacji stadionu w Sopocie.

Początek lat 70-tych budził nowe nadzieje. Wychowanek trenera Zbigniewa Mroczyńskiego, który wcześniej dołączył do zespołu szkoleniowego sekcji, Jan Kobuszewski zajął VIII miejsce podczas Mistrzostw Europy w Helsinkach w 1971 roku wynikiem 8.12 w skoku w dal. W Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972) uczestniczyła dyskobolka Krystyna

Nadolna, która pięciokrotnie poprawiała rekord Polski w swojej konkurencji. Jeszcze w roku 1974 na Mistrzostwach Europy w Rzymie reprezentował klub 18 – letni skoczek wzwyż Janusz Wrzosek, a wielki sukces odniósł płotkarz Zbigniew Jankowski w czasie Halowych Mistrzostw Europy w 1976 roku w Monachium zdobywając brązowy medal w biegu na 60m ppł.

W roku 1991 po reorganizacji klubu zaczęły pojawiać się pierwsze osiągnięcia nowych władz klubu. Sukcesy skoczkini Donaty Jancewicz pozwoliły odbudowa? nadzieję na udział zawodników Sopockiego Klubu Lekkoatletycznego w międzynarodowych imprezach mistrzowskich.

W latach 1983 – 1993 funkcję trenera koordynatora klubu pełnił aktualny dyrektor Jerzy Smolarek. W roku 1993 funkcję tę objął były zawodnik sekcji lekkoatletycznej „Spójni” Walenty Wejman.

W roku 1998 zainicjowany został program „Razem do Aten”, który w krótkim czasie przyniósł doskonały efekt. Wielu zawodników – uczestników Programu zdobywało i zdobywa medale na imprezach rangi Mistrzostw Polski, Europy i świata, aż na Igrzyskach Olimpijskich kończąc.

W grudniu 2000 roku Prezesem Klubu został wybrany Janusz Lewandowski. Dyrektorem Klubu nieprzerwanie od 1992 roku jest Jerzy Smolarek

Modernizacja

Lata 1999 – 2002 to okres wielkich zmian dla Sopockiego Klubu Lekkoatletycznego. Stadion zyskuje nowy wizerunek poprzez kompleksową , dwuetapową modernizację. Rozpoczęta od przebudowy ogromnej stalowej konstrukcji trybun, miała na celu przystosowanie około czterotysięcznej widowni do przeprowadzania imprez masowych.

Modernizacja trybuny została zakończona z powodzeniem jesienią roku 2000. Jednocześnie rozpoczęto II etap – budowę zaplecza socjalno – sanitarnego. Oddanie do użytku czterokondygnacyjnego budynku o długości 80 – metrów, planowane jest na marzec 2002.

W nowym centrum klubowym znajdziemy m.in. nowoczesne pomieszczenia sportowe (szatnie, przebieralnie, sanitariaty, siłownia sportowa), pomieszczenia biurowe i magazynowe, pomieszczenia rekreacyjne (siłownia męska i damska, sala do ćwiczeń grupowych dla pań typu aerobik, callanetics, spinning itp., sauna, solarium, masaż wodny, masaż klasyczny itp.), zaplecze hotelowe (pokoje oraz restauracja), zaplecze medialne do przeprowadzania imprez masowych na obiekcie. Wszystko to będzie dostosowane do aktualnie obowiązujących standardów europejskich, wykonane z wysokiej jakości materiałów, atrakcyjności nowego centrum z pewnością dodaje lokalizacja – najpiękniej położonego obiektu lekkoatletycznego w Europie.

W celu uzyskania szczegółów dotyczących centrum rekreacyjnego zapraszamy do siedziby klubu.